கற்பனைதான் எல்லாம்; அது வாழ்க்கையில் வரும், போகும் வசந்தங்களின் மின்னோட்டம்.
இந்த மகத்தான உண்மையைப் புரிந்துகொண்டவர் அருண். அவருக்கு ஒரு கார் வாங்க வேண்டும்
என்பது பல நாள் கனவு. தினமும் வேலைக்குப் போகும்போதும், வரும்போதும்
சாலையில் ஓடும் கார்களைப் பார்ப்பார். ஒவ்வொரு காரையும் தன் கார் போல எண்ணிப்
பார்ப்பார். எந்த நிறம், எந்த மாடல், உட்புறம் எப்படி இருக்க வேண்டும் என எல்லாவற்றையும் தன் மனதில்
வடிவமைத்துக்கொண்டார்.
அருண் ஒரு எளிய குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர். கார் வாங்குவது என்பது அவருக்கு ஒரு
பெரிய சவால்தான். ஆனால், அவர் ஒருபோதும் தன் கனவைக் கைவிடவில்லை. தினமும் காலையில் எழுந்ததும், "என்னால்
முடியும்! நான் விரும்பும் காரை நான் நிச்சயம் வாங்குவேன்!" என்று உரக்கச்
சொல்வார். இரவு தூங்கும் முன், தனக்கு மிகவும் பிடித்தமான காரை
ஓட்டிச் செல்வதைப் போலவும், அதில் தன் குடும்பத்துடன் பயணம் செய்வதைப் போலவும் கற்பனை செய்வார். அவருடைய
கற்பனை அத்தனைத் துல்லியமாக இருந்தது. காரின் வாசனை, இருக்கைகளின்
மென்மை, என்ஜின் சத்தம் என அனைத்தையும் தன் உணர்வுகளால் அவர் அனுபவித்தார்.
அருண் தனது செலவுகளைக் குறைத்து, கார்
வாங்குவதற்காகப் பணம் சேமிக்கத் தொடங்கினார். தினமும் அவர் கூறும் நல்வாக்கியங்கள்
அவருக்கு மிகுந்த நம்பிக்கையையும் உத்வேகத்தையும் அளித்தன. "நான் விரும்பும்
அனைத்தையும் என்னால் அடைய முடியும்," "நான் பணக்காரன், எனக்கு கார்
இருக்கிறது," "என் கனவுகள் நிஜமாகின்றன," "நான்
வெற்றிக்காகவே பிறந்தவன்," "நான் மகிழ்ச்சி மற்றும் செழிப்பை ஈர்க்கிறேன்," "நான்
ஆரோக்கியமாகவும், மகிழ்ச்சியாகவும் இருக்கிறேன்," "என்னால்
முடியாதது எதுவுமில்லை," "ஒவ்வொரு நாளும் நான் முன்னேறுகிறேன்," "நான்
தன்னம்பிக்கை கொண்டவன்," "நான் இந்த உலகிற்கு ஒரு வரம்" போன்ற
வாக்கியங்களை தினமும் பலமுறை உச்சரிப்பார்.
ஒருநாள், அருணின் நண்பர் ஒருவர் ஒரு புதிய கார் டீலர்ஷிப்பில் வேலை கிடைத்திருப்பதாகச்
சொன்னார். அருண் உடனடியாக அந்த டீலர்ஷிப்பிற்குச் சென்று, தான் கனவு கண்ட
அதே காரை அங்கு கண்டார். விலையைப் பற்றிக் கவலைப்படாமல், அந்தக் காரை
வாங்குவதற்கான ஏற்பாடுகளைச் செய்யும்படி கூறினார். சில மாதங்களுக்குப் பிறகு, அருண் தன்
கனவுக் காரின் சாவியைப் பெற்றார். அது ஒரு வசந்தத்தின் மின்னோட்டம் போல இருந்தது.
அவருடைய கற்பனை, உறுதியான நம்பிக்கை மற்றும் நல்வாக்கியங்கள் அனைத்தும் ஒன்றிணைந்து அவருடைய
கனவை நிஜமாக்கின. அருண் தன் குடும்பத்துடன் அந்தக் காரில் பயணம் செய்தபோது, அவர் கண்களில்
மகிழ்ச்சி மின்னியது. அவர் கற்பனை செய்ததைவிடவும் அது மிக அழகாக இருந்தது. கற்பனைதான்
எல்லாம் என்பதை அவர் மீண்டும் ஒருமுறை உணர்ந்தார்.